Page 99 - RESUME NOTE REMINDER

Παρουσιάζονται τρεις περιπτώσεις ασθενών με Ν. Crohn και περιεδρικά συρίγγια και

από την μελέτη τόσο της αντιμετώπισης όσο και της έκβασης διαπιστώθη ότι η αρχική
συντηρητική αντιμετώπιση αυτών πολλές φορές δεν επαρκεί για την βελτίωση της
ποιότητας ζωής των αρρώστων και απαιτούνται αιτιολογικές επεμβάσεις ή

ανακουφιστικές εκτροπές των ούρων και των κοπράνων

ης
30. Τα κατάγματα 1 και 2 πλευράς ως δείκτης σοβαρής κάκωσης.
ης
Ν. Μπαρμπετάκης, Μ. Καρανίκας, Ν. Λυρατζόπουλος,Κ.Ρωμανίδης, Μ. Παπαγεωργίου, Ρ.
Χαλάϊλε, Κ.Ι. Μανωλάς.
ο
Ανακοινώθηκε στο 3 Συνέδριο Ελληνικής Εταιρείας Τραύματος και Επείγουσας
Χειρουργικής. Αθήνα 25-27/2/2005
Δημοσιεύθηκε στο Τόμο Περιλήψεων (σελ 85, ΑΑ 3).

ΜΕΘΟΔΟΣ: Αναλύθηκαν η ηλικία, τα φύλα των τραυματιών, ο αιτιαπαθαγενετικός
μηχανισμός, η ύπαρξη ή μη συνοδών ενδοθωρακικών ή και εξωθωρακικών κακώαεων
και τέλος η έκβαση των ααθενών αυτών,

ης
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Τα σύνολο των τραυματιών με κάταγμα 1 – 2 πλευράς που
ης
νσσηλεύθηκαν στη ΜΕΘ του νοαοκομεΙου μας ήταν 29 (24 άνδρες 5 γυναίκες, εύρος
ηλικιών: 24-56 έτη, μέση ηλικία: 39,1 έτη). Το συνηθέστερο αίτιο ήταν τροχοίο ατύχημα
[19/29 περιπτώσεις, ποσοστό 65,5%), και η άμεση πλήξη του πρόοθιου θωρακικού

τοιιχώματος [7/29 περιπτώσεις, ποσοστό 24,1%). Επιπλέον θωρακικές κακώσεις
υπήρχαν στο 93,1% των περιπτώσεων [27/29 ασθενείς) με συχνότερες τα πολλαπλά

κατάγματα πλευρών (21/29 ασθενείς) και την πνευμονική θλάση [17/29 ασθενείς). Από
αυτή ένας μόνο τραυματίας παρουσίασε τρώση αγγείων του μεσοθωρακίου και

μεσοθωράκιο αιμάτωμα. Εξωθωρακικές κακώσεις διαπιστώθηκαν σε 15/29 ασθενείς.
Συχνότερες ήταν οι κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις [11/29, 37,9%) Και οι μυοσκελετικές

κακώσεις [θλάση θωρακικού τοιχώματος 10/29 οαθενείς, 34,4%, κατάγματα κλείδας
8/29 ασθενείς, 27,5%). Από τους 29 ααθενεΙς επιβίωσαν οι 24 (82,7%) και η θνητότητα

ανήλθε στο 17,3% [17-36% σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία. συνεπεία των συνοδών
εξωθωρακικών κοκώσεων Και λιγότερο λόγω θωρακικών πορογόντων.

ης
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η διαπίστωοη κατάγματος 1 – 2 πλευράς προυποθέτει την
ης
άσκηση μεγάλου βοθμοίί βιας στην εν λόγω τεριοχή και επομένως αυξημένη
πιθανότητα ενδοθωρακικής και εξωθωρακικής βλάβης, γεγονός που απαιτεί υψηλό
βαθμό ετοιμότητος και εγρήγορσης από τον κλινικό Ιατρό.

99