Page 97 - RESUME NOTE REMINDER
P. 97

αγκιστροειδή απόφυση του παγκρέατος. Η ασθενής υπεβλήθη σε ερευνητική

                      λαπαροτομία και αφαίρεση της μονήρους βλάβης (ινσουλίνωμα). Η ΜΤΧ πορεία της
                      υπήρξε ομαλή. Η ίδια παρέμεινε ευγλυκαιμική καθ όλη την άμεση ΜΤΧ περίοδο και 7
                      έτη μετά την επέμβαση.   Στις 2 άλλες περιπτώσεις, γυναίκα 48 ετών, τρία χρόνια μετά

                      την εμφάνιση των υπογ λυκαιμικών κρίσεων και γυναίκα 31 ετών, τρεις μήνες μετά,

                      υπό τη χορήγηση σωματοστατίνης είναι ευγλυκαιμικές.
                      Διαπιστώνεται ότι η εφαρμογή σωματοστατίνης σε ασθενείς με ενδογενή
                      υπογλυκαιμία είναι δυνατόν να επιτύχει μόνιμη και σταθερή ευγλυκαιμία καθιστώντας

                      έτσι δυνατή την ανάδειξη-εντόπιση της βλάβης (ινσουλίνωμα) και την μόνιμη και
                      αποτελεσματική χειρουργική θεραπεία.



            27.       Η επίδραση της ολικής θυρεοειδεκτομής στον εξόφθαλμο στη νόσο GRAVES: μέτρηση

                      των μεταβολών του εξόφθαλμου με HAT των οφθαλμικών κογχών. (Προοπτική
                      μελέτη).
                      Κ.Ι. Μανωλάς, Ν.Δ. Λυρατζόπουλος, Ε. Ευφραιμίδου, Μ. Καρανίκας, Γ. Λυμπερακίδης,

                      Ε. Παυλίδου.

                      Ανακοινώθηκε στο 24  Πανελλήνιο Συνέδριο Χειρουργικής. Θεσσαλονίκη 25/10/2004
                                            ο
                      Δημοσιεύθηκε στο Τόμο Πρακτικών του συνεδρίου (σελ 56, ΑΑ 85)
                      Σκοπός της προοπτικής μελέτης είναι η διερέυνηση του ρόλου της θυρεοειδεκτομής

                      στην εξέλιξη του εξόφθαλμου.
                      Υλικό–Μέθοδος: σε μια 10ετία αντιμετωπίσθηκαν 49 ασθενείς με Ν. Graves. Όλοι

                      υποβλήθηκαν σε ολική θυρεοειδεκτομή ανεξάρτητα από την συνύπαρξη εξόφθαλμου. Ο
                      βαθμός εξοφθάλμου ελέχθηκε με HAT οφθαλμικών κόγχων (Ο.Κ.) (a=οπίσθια

                      διάμετρος, b=προσθία και c=εγκάρσια διάμετρος), προεγχειρητικά και 3, 6 και 12 μήνες
                      μετεγχειρητικά.

                      Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων διεπιστώθηκαν: α.Η ολική θυρεοειδεκτομή σε
                      ασθενείς με Ν. Graves μπορεί να είναι αποτελεσματική στην μείωση του εξόφθαλμου

                      είτε είναι κλινικά έκδηλος είτε όχι. β.Η HAT οφθαλμικών κόγχων μπορεί να
                      εφαρμοσθεί ως εναλλακτική αντικειμενική μέθοδος προσδιορισμού των μεταβολών

                      του εξόφθαλμου.


            28.       Ο ειδικός εντεροστομίας (STOMA THERAPIST) χρειάζεται στην Ελλάδα;

                      Ε. Χριστοδούλου, Ι. Κυριαζάνος, Δ. Καρδάσης, Φ. Σωτήρογλου, Π. Καρατζόπουλος, Ε.
                      Βαραδά, Κ. Τζελέπη, Μ. Καρανίκας







                                                                                                         97
   92   93   94   95   96   97   98   99   100   101   102