Page 107 - RESUME NOTE REMINDER
P. 107

σε υποτροπή μετά χειρουργική αντιμετώπιση δευτεροπαθούς

                      Υπερπαραθυρεοειδισμού, για την ανακάλυψη - εντόπιση μη ανευρεθέντος αρχικά
                      υπερπλαστικού παραθυρεοειδούς αδένα.



            40.       Συνεργική δράση τροποποιητών του μικροπεριβαλλοντος με αυτόλογους αυξητικούς
                      παράγοντες στην επούλωση διαβητικών ελκών.

                      Δ. Κακαγιά, Κ. Καζάκος, Κ. Ξαρχάς, Γ. Γεωργιάδης, Μ. Καρανίκας, Κ. Μανωλάς.
                      Ανακοινώθηκε στο 8ο Πανελλήνιο Συνέδριο Πλαστικής Επανορθωτικής &

                      Αισθητικής Χειρουργικής. Χαλκιδική 4-7/10/2007.
                      Δημοσιεύτηκε στον τόμο Περιλήψεων του συνεδρίου ΕΑ53

                      Σκοπός: Η μελέτη αυτή ελέγχει την υπόθεση ότι η προσθήκη τροποποιητή του
                      μικροπεριβάλλοντος ενισχύει τη δράση των αυτόλογων αυξητικών παραγόντων στα

                      διαβητικά έλκη.
                      Ασθενείς και μέθοδος: Πενήντα ένας ασθενείς με δυσίατα διαβητικά έλκη
                      αντιμετωπίστηκαν στα εξωτερικά ιατρεία και παρακολουθήθηκαν για 8 εβδομάδες.

                      Όλα τα έλκη ήταν > 3cm σε κάθε διάσταση και είχαν προηγουμένως αντιμετωπιστεί με

                      υγρά επιθέματα μετά από αρχική νεαροποίηση. Οι ασθενείς κατανεμήθηκαν τυχαία σε 3
                      ομάδες των 17 ασθενών η καθεμιά: η ομάδα Α αντιμετωπίστηκε μόνο με επίθεμα
                      οξειδωμένης αναγεννημένης κυτταρίνης/ κολλαγόνου (Promogran*, Johnson &

                      Johnson, New Brunswick,
                      NJ), η ομάδα Β αντιμετωπίστηκε μόνο με αυτόλογους αυξητικούς παράγοντες με

                      σύστημα διαχωρισμού αιμοπεταλίων με φυγοκέντρηση (GPS™, Biomet) και η ομάδα Γ με
                      συνδυασμό των δυο μεθόδων. Όλα τα έλκη φωτογραφήθηκαν ψηφιακά κατά την αρχή

                      της θεραπείας και στη συνέχεια ανά εβδομάδα κατά την αλλαγή των επιθεμάτων. Οι
                      διαστάσεις των ελκών μετρήθηκαν με ψηφιακή πλανιμετρίαίΤβχβε Health Science

                      Center Imagetool, version 3.0) και ελέγχθηκαν για ομοιογένεια και σημαντικότητα με το
                      στατιστικό πακέτο SPSS, έκδοση 13.0).

                      Αποτελέσματα: Από την post hoc ανάλυση προέκυψαν στατιστικά σημαντικές
                      μεταβολές σε όλες τις διαστάσεις των ελκών της ομάδας Γ σε σχέση με τις ομάδες Α

                      και Β (ρ<0.001). Μολονότι η ελάττωση των διαστάσεων των ελκών της ομάδας Α ήταν
                      μεγαλύτερες από της ομάδας Β, οι διαφορές που καταγράφηκαν δεν αποδείχθηκαν

                      στατιστικά σημαντικές.
                      Συμπεράσματα: Συμπεραίνεται από τη μελέτη αυτή ότι η συνδυασμένη χρήση

                      τροποποιητών του μικροπεριβάλ-λοντος και των αυτόλογων αυξητικών παραγόντων
                      προάγει την επούλωση δυσίατων διαβητικών ελκών.





                                                                                                         107
   102   103   104   105   106   107   108   109   110   111   112